İSTİKAMET NEREYE?
Bu keşmekeşten kendimizi nasıl kurtaracağımızı düşünmekle beraber, topluma da faydalı olmamız, iyi insan olmamızın göstergesidir her halde.
Birilerinin çıkıp, “Ne oluyor bize? Nereye doğru gidiyoruz? Bu işin sonu nereye varacak?” Diye haykırması icap etmiyor mu?
Pek tabii ki, “nefsini ıslah etmeyen, başkasını ıslah edemez!” kaidesince, fert olarak bizler nereye gittiğimizin farkına varıp kendi kendimize öz eleştiri yapıp tövbe-i nasuh ile hatalarımızdan sıyrılıp kötü gidişattan yüz seksen derece dönüş yapmamızın vaktinin geldiğini bilmekten geçer her şey.
Toplumsal huzurun, birbirimize karşı samimi muhabbetle, karşılıklı dürüst olmakla sağlanacağı unutulmamalıdır.
Birbirimizin dedikodusunu yapmakla, birbirimizi aldatmakla elimize bir şeyin geçmediği görülmüştür sanırım.
İstikametimizin nereye gittiğini sorgulama zamanı geldi geçiyor bile. Geçmiş hatalarımıza bakıp başımızı iki elimizin arasına alıp şöyle bir düşünelim. Geçmişimizin muhasebesini yapalım. Bakalım neler göreceğiz?...
Bu güne kadar ne yaptık? Kime ne fayda veya zararımız dokundu? Yapmamız gereken neydi?
Bir büyük gemide yolculuk ediyoruz hepimiz. “Her koyun kendi bacağından asılır” derler ama; birimizin hatası ile gemi batarsa hepimiz batarız. Sadece o hata eden batmaz.
Gemiyi batırmamak ise elimizde. Birbirimize iyi nasihatlerde bulunalım. Doğru, dürüst iyi insan olmak için elimizden geleni yapalım.
Başkasının namusunda parasında gözümüz olmasın. Fakir fukarayı gözetelim. Taşkınlıktan ve yanlış davranışlarımızdan bu güne kadar kimse bir fayda görmemiştir.
Hatta taşkınlık ve yanlışlık yapmanın neticesi ya hapishaneye ya hastaneye ya da mezaristana gittiğimizi cümle alem görmedi mi?
Haydi hep beraber istikametli olmaya meyledelim. İstikamet nereye? Doğruluk, dürüstlük, birlik ve beraberlik, huzur ve güvene...