BİR BAŞKA ZAMANIN BAHARI!
Ölümü düşünüyorum bu ara, yanlış anlama okuyucu ölmeyi değil, ölümü.
Eski çağlarda, tanrılar insanları kıskanırmış çünkü ölümü düşler ama ölemezlermiş, sonsuz bir hayat şüphesiz ki sıkıcıdır. Kısıtlı ve zamanlı olan her zaman tatlı ve çekici gelen.
Ölümü düşünüyorum ama her düşündüğümde yaşama daha sıkı bağlanıyorum. Öyle değil mi zaten bu hayattayken ‘ya ölümü düşünürsün ya da yaşamı ikisini beraber yapamazsın’ ne yazık ki çok istesen de yapamazsın!
Bir sürü insan tanıyorum, hayattan zevk almayan, küçücük şeyleri kendine dert edinen, sürekli takan, taktıkça daha çok takılan ve hayatı kendine zehir zemberek eden. Bu demek değil mi yaşarken ölmek. Oysaki öyle güzel ki bu hayat, içinde bin bir renk, bin bir koku, tat, heyecan ve deneyim barındıran. Öyle güzel bir süreç ki insan için tasarlanan.
Bu hafta beklenmedik bazı olaylar oldu hayatımda, kötü hatta çok kötü denebilecek bir hafta oldu benim için ve bir an ölüm yine düşündürdü kendini. Yaşam ve ölüm birbirine pamuk iplikleriyle bağlı ve birbirinden doğan, birbirinden beslenen ve birbiriyle kesişen iki damar. İstediğim, hırslandığım, düşündüğüm her şey bir anda bir buhar olup havaya karıştı, anlamsızlaştı ve önemini yitirdi. Kızdıklarım, affetmek istemediklerim aslında ne kadar küçük ve önemsiz bir durumda kaldı ve bu liste uzayıp gider.
Bazen, umulmadık bir şeyler olur. Sizin planınız farklıdır ama o umulmadık, hiç beklenmedik şeyler olur ve siz bambaşka bir sabaha uyanırsınız. Düşündüğünüz şeyler geride kalmıştır çünkü artık Farklı düşünmek zorundasınızdır. Bu bazen bir savaş, bazen bir hastalık, bazen bir kayıptır. Hayat hep hatırlatır ‘evet ölüm var ama yaşarken ya onu düşünürsün ya da yaşamayı.’ Şimdi hala nefes alıyorken, kaybetmeyi istemediğiniz her şey daha sıcakken, hatta siz hala sıcakken ve henüz Mayıs bitmemişken çıkıp papatya toplama zamanı, böyle çocuk bir bahar, mis gibi hava ve papatyalar. Doldur kavanozlara, bir başka zaman hatırlarsınız ‘bir başka zamanın baharını’ koklarsınız..
Zeynep Çay - İstanbul Gündemi